0
İnsan unutuyor.
Olası bir anda ölebileceğini,
Ölesi bir anda olabileceğini,
Unutuyor insan…
I
Unutuyor öldüğünde unutulacağını!
II
Hepimiz gişeler önünde,
Veznelerde bir hiçlik – ama pek çoğumuz sanrılarda –
Ödeniyor hayat doğumdan beridir.
Ödeniyor veznelere…
III
Ama insan unutuyor,
Doğumdur yanılgı, ölümdür gerçek.
Doğduğunu hatırlayan var mı? Yok!
Var mı? (soruyorum bir daha)
Yok!
Sormuyorum ulan bi daha…
IV
Unutuyor işte insan,
Ölünce de unutuluyor…